Kuchnia polska to kuchnia zróżnicowana regionalnie, czerpiąca z tradycji innych państw, ukształtowana przez historię i położenie geograficzne. Dlatego jak Polska długa i szeroka, tak różnorodna była i jest polska kuchnia, ale właśnie cały ten skarbiec różnych smaków, zapachów i kolorów stanowi bogactwo kulinarne naszego kraju i jest powodem dumy polskich gospodyń. W tą mozaikę regionalnych smaków wpisuje się także nasza, limanowska kuchnia, czerpiąca z bogactwa lasów i sadów.

Polskie domostwa od zawsze słynęły z gościnności. „Czym chata bogata” - głosi stare ludowe porzekadło. Właśnie… czym bogata mogła być stara, biedna, chłopska chata? I tu możemy się nieco zdziwić, bo chata może i była uboga, ale bogata w smaki! Nasze babcie doskonale wiedziały, jak za pomocą prostych receptur i niewyszukanych składników trafić przez żołądek do serca.

Czym pachniały stoły naszych babć? Z pewnością nad piecami unosił się zapach suszonych grzybów, aromatycznego żuru czy rosołu, świeżego bochna chleba, podpłomyków pieczonych na blasze czy słodkich kołaczy z serem i owocami leśnymi. Ziemniaki i kasze były najczęstszym składnikiem codziennych obiadów, które dzięki pomysłowości gospodyń podawane były na różne sposoby. Te proste receptury przekazywane przez babcie i matki swoim córkom i wnuczkom, modyfikowane i udoskonalane, stanowią dziś integralną część naszego regionalnego dziedzictwa kulturalnego.

Tutejsze specjały z powodzeniem lądują na pańskich stołach, wabią turystów i przyjezdnych oraz stanowią nie lada atrakcje dla odwiedzających nas obcokrajowców. Limanowszczyzna ma powody do dumy.

Dziś na nas, jak kiedyś na naszych babciach, leży obowiązek kultywowania i przekazywania tego kulinarnego dziedzictwa przyszłym pokoleniom. Podróżujmy więc po świecie, poznawajmy inne smaki, nowe kuchnie, ale nie zapominajmy, jakie bogactwo kulinarne kryją w sobie nasze lokalne, beskidzkie zakątki. Te smaki – tradycyjne, babcine, swojskie znajdą Państwo w tej niewielkiej publikacji. Smacznego!